شهر گشا

لغت نامه دهخدا

شهرگشا. [ ش َ گ ُ ] ( نف مرکب ) فاتح. گشاینده شهر. ستاننده شهر :
شاد باش ای ملک شهرگشایان که شدست
در دهان عدو از هیبت تو شهد شرنگ.
فرخی.
ورنه چرا کرد سپهر بلند
شهرگشایی چو تو را شهربند.
نظامی.

فرهنگ فارسی

فاتح گشاینده شهر

پیشنهاد کاربران

بپرس