شهر ماهروبان. [ ش َ رِ ما ] ( اِخ ) نام قریه شاه عبداﷲ در روزگارهای پیش و آن شهری بود در کنار دریای فارس بمسافت دوازده فرسخ در جانب جنوبی بهبهان و بیست و هشت فرسخ در جانب میانه جنوب و مشرق. فلاحی. ( از فارسنامه ناصری ص 237، 239 ). مهروبان. رجوع به مهروبان و سفرنامه ناصرخسرو چ دبیرسیاقی ص 120 و 121 شود.
