شهر بلبیس

[ویکی فقه] بِلْبَیْس، شهری قدیمی در مصر بود.
در شمال شرقی قاهره ، بر ساحل شعبه ای از نیل ، معروف به دریای ابن منجا که در روزگار قدیم الفَرعُ البَلوسی نامیده می شد، واقع شده است. این شهر به لحاظ موقعیت جغرافیایی و سوق الجیشی، در دوره اسلامی اهمیت قابل ملاحظه ای داشته است.

واژه شناسی
نام بلبیس از فِلبِس قبطی گرفته شده، و برخی جغرافی نویسان مسلمان آن را بُلبَیس یا بِلبیس خوانده اند. ابوالفداء آن را بِلْبَیس نوشته و یاقوت حموی به کسر دو «باء» گزارش کرده و گفته است که مردم آن را بِلبَیس می خوانده اند. بستانی ترجیح می دهد که اصل بلبیس را «فربیتوس» یونانی ذکر کند.

پیشینه
به نوشته مقریزی، هنگامی که عمر بن خطاب ، عمرو بن عاص را به مصر فرستاد (تقریباً در سال ۱۹)، او در بلبیس فرود آمد و همراه با مسلمانان، مدتی در این شهر به سر برد. بدین ترتیب، بلبیس نخستین استراحتگاه سپاهیانی بوده است که مصر را به قصد فلسطین ترک می کردند؛ دمشقی نیز آن را «باب الشام» خوانده است. در ۱۰۹، مسئول مالیه مصر بخشی از قبیله قیس را در منطقه بلبیس اسکان داد. این گروه، که به سه هزار نفر بالغ می شدند، با ساربانی کاروان های بزرگ، به رونق تجارت در این شهر کمک کردند و در عین حال نیروی قابل بسیجی نیز فراهم آوردند. قرعه این فال ازاین رو به نام شهر بلبیس زده شده بود که این شهر جمعیت اندکی داشت، و با سکونت گزیدن آن گروه هم سکنه اصلی شهر دچار تنگنا و مشکل نمی شدند و هم میزان درآمد مالیاتی کاهش نمی یافت.

اوصاف
...