شهر ازاد امپراتوری

شهر آزاد امپراتوری. در امپراتوری مقدس روم، اصطلاح جمعی شهرهای آزاد و امپراتوری ( به آلمانی: Freie und Reichsstädte شهر آزاد امپراتوری ( Freie Reichsstadt ) , لاتین: urbs imperialis libera ) از قرن پانزدهم برای نشان دادن یک شهر خودمختار استفاده می شد که دارای مقدار مشخصی از خودمختاری بود و در انجمن امپراتوری نشان داده می شد. یک شهر امپراتوری وضعیت بی واسطه امپراتوری را داشت، و به این ترتیب، تنها تابع امپراتور مقدس روم بود، در مقابل یک شهر یا شهر سرزمینی ( Landstadt ) که تابع یک شاهزاده سرزمینی بود چه یک لرد کلیسایی ( شاهزاده - اسقف ) یا یک شاهزاده سکولار ( دوک - آلمانی: Herzog ) ، مارگراف، کنت ( گرافGraf ) ، و غیره.
تکامل برخی از شهرهای آلمان به نهادهای قانون اساسی خودگردان امپراتوری، کندتر از شاهزادگان سکولار و کلیسایی بود. در طول قرون سیزدهم و چهاردهم، برخی از شهرها اساساً به دلایل مالی توسط امپراتور به عنوان شهرهای امپراتوری ارتقا یافتند ( Reichsstädte ) .   ; Urbes imperiales. آن شهرهایی که توسط پادشاهان و امپراتوران آلمانی در قرون ۱۰ تا ۱۳ تأسیس شده بودند و در ابتدا توسط مباشران سلطنتی/امپراتوری اداره می شدند ( Vögte ) به تدریج استقلال یافتند، زیرا قضات شهر آنها وظایف اداری و قضایی را بر عهده گرفتند. برخی از نمونه های برجسته عبارتند از کلمار، آگنو و مولوز در آلزاس یا ممینگن و رافنسبورگ در سوابیای علیا.
شهرهای آزاد ( Freie Städte  ; Urbes liberae ) آنهایی مانند بازل، آوگسبورگ، کلن یا استراسبورگ بودند که در ابتدا تحت فرمان یک شاهزاده - اسقف قرار گرفتند و به همین ترتیب، به تدریج از آن ارباب استقلال یافتند. در موارد معدودی، مانند کلن، ارباب کلیسایی سابق به ادعای حق اعمال برخی از امتیازات فئودالی باقیمانده بر شهر آزاد ادامه داد، ادعایی که تقریباً تا پایان امپراتوری منجر به دعواهای دائمی شد.
با گذشت زمان، تفاوت بین شهرهای امپراتوری و شهرهای آزاد به طور فزاینده ای مبهم شد، به طوری که آنها در مجموع به عنوان «شهرهای آزاد امپراتوری» یا «شهرهای آزاد و امپراتوری» شناخته شدند و در اواخر قرن پانزدهم بسیاری از شهرها شامل «آزاد» و هم «امپراتوری» بودند. [ ۱] مانند سایر املاک امپراتوری، آنها می توانستند جنگ کنند، صلح کنند و تجارت خود را کنترل کنند، و اجازه دخالت کمی از خارج را می دادند. در اواخر قرون وسطی، تعدادی از شهرهای آزاد مانند اتحادیه هانزا یا Décapole آلزاس، برای ترویج و دفاع از منافع خود. اتحادیه های شهری ( Städtebünde ) را تشکیل دادند.