( شهدةالکاتبة ) شهدةالکاتبة. [ ش َ دَ تُل ْ ت ِ ب َ ] ( اِخ ) شهدة دختر ابونصر احمدبن الفرج بن عمر الابری. اصل او از دینور است در 482 هَ. ق. در بغداد متولد گردیده و در 574 در همان شهر درگذشته است. بانویی دانشمند و فقیه و راوی حدیث بود و عده بسیاری از او روایت کرده اند. ثقةالدوله ابن الانباری که از نزدیکان المقتفی خلیفه عباسی بود با او ازدواج کرد و در 549 درگذشت. و چون در نوشتن خط مهارتی داشت به الکاتبة مشهور گردید. ( از اعلام زرکلی ج 2 ص 418 ). و رجوع به عیون الانباء ص 203 شود.
