شهترج

لغت نامه دهخدا

شهترج. [ ش َ ت َ رَ ] ( معرب ، اِ مرکب ) شهتره. شاهتره.لغتی است در شاهترج. نبات نافع ورقه و بزره للجرب والحکة. معرب شاهتره و معناه سلطان البقول. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به شاهترج و شاهتره و شهتره شود.

فرهنگ عمید

= شاه تره

پیشنهاد کاربران

بپرس