شهباز سرخ ( نام علمی: Erythrotriorchis radiatus ) احتمالا نادرترین پرنده شکاری استرالیایی است. این پرنده عمدتاً در جنگل های ساوانا در شمال استرالیا، به ویژه در نزدیکی جریان های آبی یافت می شود. طیف وسیعی از طعمه های زنده، عمدتاً پرندگان را می گیرد.
شهباز سرخ نخستین بار توسط پرنده شناس انگلیسی جان لاتام در سال 1801 با نام علمی Falco radiatus توصیف شد.
این گونه قبلاً به عنوان عضوی بسیار بزرگ از زیرخانواده شهبازیان ، Accipitrinae در نظر گرفته می شد ، اما اکنون اعتقاد بر این است که شباهت به این پرندگان دیگر همگرا است . کارشناسان در حال حاضر شهباز سرخ را با سارگپه سینه سیاه با تفاوت جزئی Hamirostra melanosternon و کورکور دم مربعی Lophoictinia isura به عنوان یکی از شکارچیان بومی قدیمی استرالیا دسته بندی می کنند. اعتقاد بر این است که اجداد این پرندگان، احتمالاً همراه با تعداد انگشت شماری از گونه های آسیای جنوب شرقی و آفریقا ، گندوانا را اشغال کرده اند و طی میلیون ها سال به شکل فعلی خود واگرایی داشته اند.
مطالعات توالی یابی ژن رابطه ای بین Hamirostra و Lophoictinia پیدا کرده است، اما نمونه هایی از Erythrotriorchis به دست نیامده است.
پر و بال عموماً حنایی است. روی سر با رگه های سیاه و سفید، سفیدی بیشتر در چهره و گلو است. در سطوح روتنه ( بدن و روی بال ها ) که با رنگ سیاه مشخص شده اند. پرها و دم پرواز به رنگ خاکستری، در بالا تیره و پایین روشن هستند. زیرتنه ( پوش پرهای شکم و زیر بال ها ) دارای تیک تیک سیاه و خفیف است. ماده شکم رنگ پریده تری نسبت به نر دارد. نوجوانان ( سال اول ) رگه های کمتری روی سر دارند.
بالغان عنبیه زرد ( در نرها قهوه ای تا زرد ) ، نوجوانان قهوه ای دارند. نرمه بینی و پوست اطراف چشم از آبی کم رنگ در نوجوان تا خاکستری آبی کم رنگ تا خاکستری کم رنگ در بالغان متفاوت است. پاها و انگشتان بالغان زرد است. جوجه ها خاکستری کم رنگ، کرم یا زرد کم رنگ هستند.
بالها دراز، پهن و در نوک انگشتان قرار دارند. بال های بلند آن بر خلاف بال های کوتاه شهبازهای Accipiter هستند. دم آن دراز و پهن است. نوک مربع و حدود نصف طول کل آن است. دارای یک منقار قوی، برآمدگی اندک ابرو، و پاهای بسیار سنگین با قلم پای برهنه که دارای الگوی پولکدار است.
الگوی پرواز مستقیم به شکل "گاهی اوقات آرام، نسبتا سنگین و کلاغ مانند، با بال زدن مداوم" توصیف می شود. تعقیب "قدرتمند و پرانرژی با ضربات عمیق و سیال بال است، مانند شاهین قهوه ای که به سرعت پرواز می کند". او با بال هایی که به صورت دو وجهی اندک و تقریباً صاف برافراشته اند، اوج می گیرد. با بال های صاف یا کمی خمیده سر می خورد. و گاهی با بالهای بسته شیرجه می رود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشهباز سرخ نخستین بار توسط پرنده شناس انگلیسی جان لاتام در سال 1801 با نام علمی Falco radiatus توصیف شد.
این گونه قبلاً به عنوان عضوی بسیار بزرگ از زیرخانواده شهبازیان ، Accipitrinae در نظر گرفته می شد ، اما اکنون اعتقاد بر این است که شباهت به این پرندگان دیگر همگرا است . کارشناسان در حال حاضر شهباز سرخ را با سارگپه سینه سیاه با تفاوت جزئی Hamirostra melanosternon و کورکور دم مربعی Lophoictinia isura به عنوان یکی از شکارچیان بومی قدیمی استرالیا دسته بندی می کنند. اعتقاد بر این است که اجداد این پرندگان، احتمالاً همراه با تعداد انگشت شماری از گونه های آسیای جنوب شرقی و آفریقا ، گندوانا را اشغال کرده اند و طی میلیون ها سال به شکل فعلی خود واگرایی داشته اند.
مطالعات توالی یابی ژن رابطه ای بین Hamirostra و Lophoictinia پیدا کرده است، اما نمونه هایی از Erythrotriorchis به دست نیامده است.
پر و بال عموماً حنایی است. روی سر با رگه های سیاه و سفید، سفیدی بیشتر در چهره و گلو است. در سطوح روتنه ( بدن و روی بال ها ) که با رنگ سیاه مشخص شده اند. پرها و دم پرواز به رنگ خاکستری، در بالا تیره و پایین روشن هستند. زیرتنه ( پوش پرهای شکم و زیر بال ها ) دارای تیک تیک سیاه و خفیف است. ماده شکم رنگ پریده تری نسبت به نر دارد. نوجوانان ( سال اول ) رگه های کمتری روی سر دارند.
بالغان عنبیه زرد ( در نرها قهوه ای تا زرد ) ، نوجوانان قهوه ای دارند. نرمه بینی و پوست اطراف چشم از آبی کم رنگ در نوجوان تا خاکستری آبی کم رنگ تا خاکستری کم رنگ در بالغان متفاوت است. پاها و انگشتان بالغان زرد است. جوجه ها خاکستری کم رنگ، کرم یا زرد کم رنگ هستند.
بالها دراز، پهن و در نوک انگشتان قرار دارند. بال های بلند آن بر خلاف بال های کوتاه شهبازهای Accipiter هستند. دم آن دراز و پهن است. نوک مربع و حدود نصف طول کل آن است. دارای یک منقار قوی، برآمدگی اندک ابرو، و پاهای بسیار سنگین با قلم پای برهنه که دارای الگوی پولکدار است.
الگوی پرواز مستقیم به شکل "گاهی اوقات آرام، نسبتا سنگین و کلاغ مانند، با بال زدن مداوم" توصیف می شود. تعقیب "قدرتمند و پرانرژی با ضربات عمیق و سیال بال است، مانند شاهین قهوه ای که به سرعت پرواز می کند". او با بال هایی که به صورت دو وجهی اندک و تقریباً صاف برافراشته اند، اوج می گیرد. با بال های صاف یا کمی خمیده سر می خورد. و گاهی با بالهای بسته شیرجه می رود.
wiki: شهباز سرخ