شهاوی

لغت نامه دهخدا

شهاوی. [ ش َ وا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ شَهْوان. ( منتهی الارب ). رجوع به شهوان شود.

شهاوی.[ ش َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ شَهْوان. رجوع به شهوان شود.

شهاوی. [ ش ُ وا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ شَهْوی ̍. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به شهوی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس