شهادت یافتن. [ ش َ دَ ت َ ] ( مص مرکب ) کشته شدن در راه حق. شهید گشتن در راه حقیقت : اگر کشته شوم رواست در طاعت خداوند خویش شهادت یابم. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 350 ). || مطلق کشته شدن. به قتل رسیدن : پس از این وهن بر وهن بود تا خاتمت که شهادت یافت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 497 ).
