شهادت پسران ام البنین

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] فرزندان ام البنین، عبدالله، جعفر و عثمان، بعد از شهادت فرزندان عبدالله بن جعفر و عقیل بن ابی طالب و امام حسن (علیه السّلام) به دخواست برادر خود عباس بن علی (علیه السّلام)، به میدان جنگ رفتند و به شهادت رسیدند.
مورخان، بعد از ذکر شهادت فرزندان عبدالله بن جعفر و عقیل بن ابی طالب و امام حسن (علیه السّلام)، شهادت پسران ام البنین را ذکر کرده و نوشته اند: عباس بن علی (علیه السّلام) برادران خود (عبدالله، جعفر و عثمان، فرزندان ام البنین) را تشویق کرد تا پیش از او به میدان بروند و بجنگند، و برادران او چنین کردند. و یکی پس از دیگری به میدان رفتند و پس از جنگ و مبارزه به شهادت رسیدند.هانی بن ثبیت حضرمی، عبدالله بن علی را کشت و بعد از آن، جعفر بن علی را کشت و سر او را با خود برد. سپس خولی بن یزید اصبحی با تیر، عثمان بن علی را هدف قرار داد و آنگاه مردی از قبیلهٔ بنی ابان بن دارم به عثمان حمله کرد و او را کشت و سرش را از تن جدا کرد. دینوری نقل کرده است که عباس بن علی (علیه السّلام) به برادرانش گفت: «جانم به فدایتان باد، پیش بروید و از سرور خود دفاع کنید تا در پیشگاه او جان دهید». شیخ مفید نیز چنین نقل کرده است: «پیش بروید تا من اخلاص و خیرخواهی شما را در راه خدا و رسولش ببینم؛ چرا که شما فرزند ندارید». (در منابع تاریخی و مقتل ها آمده است که حضرت ابوالفضل (علیه السّلام) به برادرانش از ام البنین فرمود: پیش بروید و بجنگید، تا اگر کشته شدید من از شما ارث ببرم؛ زیرا شما فرزندی ندارید (تقدموا حتی ارثکم فانه لا ولد لکم). دربارهٔ این سخن و توجیه و تفسیر آن، در میان تحلیلگران اختلاف نظر وجود دارد. به خواست خدا در این باره در جلد دوم، در بخش «زندگی نامه حضرت ابوالفضل (علیه السّلام) » بررسی خواهیم کرد.)

پیشنهاد کاربران

بپرس