در مسیحیت، شهید کسی است که به خاطر پیروی از عیسی کشته شده باشد. در سال های اول پس از تأسیس کلیسا، این پدیده غالباً با سنگسار، چارمیخ، سوزاندن در آتش یا دیگر اشکال شکنجه و اعدام رخ می داد. منشأ لفظ martyr ( شهید ) از واژهٔ یونانی μάρτυς به معنای «شاهد» است.
در ابتدا این لفظ به حواریون اطلاق شد. وقتی آزار دینی مسیحیان شروع شد، این لفظ به آنهایی که به خاطر ایمانشان دچار سختی شدند اطلاق و نهایتاً، منحصر به کسانی شد که به خاطر ایمانشان کشته شده اند. دوره مسیحیت اولیه پیش از کنستانتین بزرگ «عصر شهدا» بود. مسیحیان ابتدایی شهدا را به عنوان شفاعت کنندگانی پرتوان تکریم می کردند و به گفته های آنان چون ملهم از روح القدس تلقی می شد، ارج نهاده می شد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر ابتدا این لفظ به حواریون اطلاق شد. وقتی آزار دینی مسیحیان شروع شد، این لفظ به آنهایی که به خاطر ایمانشان دچار سختی شدند اطلاق و نهایتاً، منحصر به کسانی شد که به خاطر ایمانشان کشته شده اند. دوره مسیحیت اولیه پیش از کنستانتین بزرگ «عصر شهدا» بود. مسیحیان ابتدایی شهدا را به عنوان شفاعت کنندگانی پرتوان تکریم می کردند و به گفته های آنان چون ملهم از روح القدس تلقی می شد، ارج نهاده می شد. [ ۱]
wiki: شهادت در مسیحیت