شهاب الدین بن عربشاه ( ۱۳۸۹ - ۱۴۵۰ ) ( نسب کامل: شهاب الدین ابوالعباس احمد بن محمد بن عبدالله بن ابراهیم ابن نصر بن محمد بن عربشاه ) ادیب، شاعر و عالِم مسلمان شامی بود. [ ۱] وی به سبب دانش و چیرگی در زبان های گوناگون در دیوان انشاء ( دیوان همایون ) سمت منشی گری را برعهده گرفت و مکاتبات دربار عثمانی با فرمانروایان سایر کشورها را به زبانهای عربی، فارسی و ترکی انجام می داد و در این مدت آثار بسیاری را برای پادشاه عثمانی از زبان های فارسی و عربی به زبان ترکی ترجمه کرد. [ ۲]
ابن عربشاه در سال ۷۹۱ ه. ق از پدر و مادری ایرانی[ نیازمند منبع] در دمشق به دنیا آمد. هنگام هجوم تیمور به شام ابن عربشاه به سمرقند رفت ( ۸۰۳ ) و نزد جرجانی و جزری به تحصیل علوم ادبی پرداخت و زبان ترکی و مغولی را نیز آموخت.
ابن عرب شاه در سال ۸۱۱ به ناحیه خطا رفته و از شرامی حدیث شنود و از آن جا به خوارزم و حاجی طرخان و شبه جزیره کریمه و از آنجا به ادرنه به خدمت سلطان محمد اول شد و سلطان او را کاتب خویش کرد. در سال ۸۲۴ به حلب و در ۸۲۵ به دمشق سفر کرد و از ابوعبداللّه محمد بخاری حدیث فراگرفت و در ۸۳۲ به زیارت مکه رفت و در ۸۴۰ در قاهره به صحبت تغری بردی نائل گشت، و در آن جا ماند تا در ۸۵۴ درگذشت.
او دو فرزند به نام های حسن و تاج الدین عبدالوهاب داشته است.
• کتاب عجائب المقدور فی نوائب تیمور.
• کتاب فاکهةالخلفا و مفاکهةالظرفا در ده باب مانند کلیله و دمنه و آن اقتباسی است از مرزبان نامه.
• ترجمان المترجم بمنتهی الارب فی لغة الترک و العجم و العرب.
و ترجمه های چندی از فارسی و عربی به ترکی که به نام سلطان محمد و سلطان مراد از جمله:
• جامع الحکایات و لامع الروایات عوفی.
• تفسیر ابولیث.
• تعبیر دینوری و غیره.
↑ فروخ، عمر ( ۱۹۸۴ ) . تاریخ الأدب العربی. ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۸۵۴. تاریخ وارد شده در | سال= را بررسی کنید ( کمک ) ↑ دائرةالمعارف بزرگ اسلامی بایگانی شده در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine، سرواژهٔ ابن عربشاه.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفابن عربشاه در سال ۷۹۱ ه. ق از پدر و مادری ایرانی[ نیازمند منبع] در دمشق به دنیا آمد. هنگام هجوم تیمور به شام ابن عربشاه به سمرقند رفت ( ۸۰۳ ) و نزد جرجانی و جزری به تحصیل علوم ادبی پرداخت و زبان ترکی و مغولی را نیز آموخت.
ابن عرب شاه در سال ۸۱۱ به ناحیه خطا رفته و از شرامی حدیث شنود و از آن جا به خوارزم و حاجی طرخان و شبه جزیره کریمه و از آنجا به ادرنه به خدمت سلطان محمد اول شد و سلطان او را کاتب خویش کرد. در سال ۸۲۴ به حلب و در ۸۲۵ به دمشق سفر کرد و از ابوعبداللّه محمد بخاری حدیث فراگرفت و در ۸۳۲ به زیارت مکه رفت و در ۸۴۰ در قاهره به صحبت تغری بردی نائل گشت، و در آن جا ماند تا در ۸۵۴ درگذشت.
او دو فرزند به نام های حسن و تاج الدین عبدالوهاب داشته است.
• کتاب عجائب المقدور فی نوائب تیمور.
• کتاب فاکهةالخلفا و مفاکهةالظرفا در ده باب مانند کلیله و دمنه و آن اقتباسی است از مرزبان نامه.
• ترجمان المترجم بمنتهی الارب فی لغة الترک و العجم و العرب.
و ترجمه های چندی از فارسی و عربی به ترکی که به نام سلطان محمد و سلطان مراد از جمله:
• جامع الحکایات و لامع الروایات عوفی.
• تفسیر ابولیث.
• تعبیر دینوری و غیره.
↑ فروخ، عمر ( ۱۹۸۴ ) . تاریخ الأدب العربی. ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۸۵۴. تاریخ وارد شده در | سال= را بررسی کنید ( کمک ) ↑ دائرةالمعارف بزرگ اسلامی بایگانی شده در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine، سرواژهٔ ابن عربشاه.
wiki: شهاب الدین بن عربشاه