شه نگار

لغت نامه دهخدا

شهنگار. [ ش َ ن ِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از فریب و دغای عظیم باشد. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). صحیح شاکار است. رجوع به شاکار شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) فریب و دغای عظیم .

پیشنهاد کاربران

بپرس