شنیه اندره

دانشنامه آزاد فارسی

شنیه آندره. شِنیِه، آنْدرِه (۱۷۶۲ـ۱۷۹۴)(Chenier, André)
شِنیِه، آنْدرِه
شاعر فرانسوی. اشعار غنایی او بعدها الهام بخش نهضت رمانتیک شد، اما شهرتش در زمان حیات مرهون حمایت قاطعش از سلطنت طلبانِ طرفدار قانون اساسیِ پس از انقلاب بود. شنیه در ۱۷۹۳ پنهان شد، اما سرانجام او را دستگیر و در ۲۵ ژوئیۀ ۱۷۹۴، با گیوتین اعدام کردند. در زندان دختر اسیر ویامب ها را سرود که مضمونی سیاسی داشتند؛ این اشعار پس از مرگش منتشر شدند. معروف ترین اشعار او شبانیهاست: تارنتین جوان،مرد نابینا (بر پایۀ افسانۀ هومر سرگردان و نابینا)، و بیمار جوان. از میان چکامههایشتنیس واقعی را در قالب مشهور به پینداری سروده که دربارۀ شارلوت کورده انقلابی است. ازنظر سبک شناسی شهرت شنیه مرهون استفاده از تواتر در اشعارش است، چه او نخستین شاعری بود که به شکل نظام مند یکپارچگی نظم اسکندرانی (ابیات دوازده هجایی) را تعدیل کرد و به آن تازگی و سازش پذیری بیشتری بخشید.

پیشنهاد کاربران

بپرس