شنین

لغت نامه دهخدا

شنین. [ ش َ ] ( ع اِ ) قطره های آب و اشک و چکیدن آن. || هر شیر که بر آن آب ریخته باشند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

شنین. [ ش َ ]( ع مص ) چکیدن قطره های آب و اشک. ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس