شنیانگ جی - ۱۱ ( انگلیسی: Shenyang J - 11 ) نام گذاری ناتو: فلانکر - ال ( Flanker - L ) یک هواپیمای جنگنده دوموتوره ساخت شنیانگ چین است که بر اساس بدنهٔ سوخو - ۲۷ ساخته شده است. این هواپیما تنها در نیروی هوایی چین فعال است و کشور دیگری آن را به خدمت نگرفته است.
در دهه ۱۹۷۰ میلادی نیروی هوایی چین درخواست یک جنگنده قابل اطمینان را به صنایع هوایی چین ارائه کرد تا بوسیلهٔ آن بتواند ناوگان سال خوردهٔ میگ - ۱۹ خود را بازنشسته نماید. شرکت شنیانگ، طرح یک جنگنده سبک را پیشنهاد کرد که دارای یک موتور رولز - رویس اسپی بود. انتظارات از این محصول به گونه ای بود که هواپیمای جدید باید مانورپذیری بهتری نسبت به میگ - ۱۹ داشته باشد و نرخ اوج گیری آن نیز از میگ - ۲۱ بیشتر باشد. این پروژه به دلیل مشکلات در تأمین موتور هواپیما با شکست روبرو شد و پروژه لغو گردید. [ ۲]
طرح جی - ۱۱ برای اولین بار در سال ۱۹۹۶ طی قرارداد بزرگ تسلیحاتی بین چین و روسیه به ارزش ۲٫۷ میلیارد دلار به جریان افتاد و در این معامله، قرار شد کیت های سوخو - ۲۷ به چین منتقل شوند و چین ۲۰۰ فروند جنگنده سوخو - ۲۷ را در خاک خود تولید کند. کیت ها ساخت شرکت کمسومولسک روسیه بودند و بدنه و قطعات گوناگون در خاک چین تولید می شدند ولی این معامله شامل اویونیک و موتور و رادار نمی شد و این قطعات می بایست در روسیه ساخته شده و به چین منتقل می شدند و به این ترتیب خط تولید در سال ۱۹۹۷ در چین راه اندازی شد. [ ۳] دو فروند اول توسط چین مونتاژ شدند و به دلیل کیفیت پایین در مونتاژ، مهندسان روسی بر روی خط تولید نظارت کردند و قطعات این دو هواپیما باز شده و دوباره مونتاژ شدند. با نظارت مهندسان روسی پنج فروند تا سال ۲۰۰۰ میلادی و ۲۰ فروند دیگر تا پایان سال ۲۰۰۳ در چین تولید شدند. تا سال ۲۰۰۴ میلادی روسیه ۱۰۵ کیت به چین تحویل داد و درمجموع ۱۰۴ فروند جی - ۱۱ - اِی ساخته شد ولی ۹۵ فروند به نیروی هوایی چین تحویل داده شد. [ ۴] در سال ۲۰۰۲ میلادی چین تصمیم گرفت از رادار و قطعات ساخت خود در جنگنده ها استفاده کند و این اقدام برخلاف قوانین قرارداد بود. روسیه در سال ۲۰۰۴ میلادی از نیت چین آگاه شد و بدین ترتیب قرارداد چین و روسیه در سال ۲۰۰۴ توسط روسیه فسخ شد. [ ۴] [ ۵]
چین به منظور از بین بردن وابستگی به روسیه در ساخت جی - ۱۱، اقدام به بومی سازی این جنگنده نمود و سه پیش نمونه بومی را در سال ۲۰۰۶ شخصی سازی نمود و برای آزمایش به نیروی هوایی خود تحویل داد. [ ۶] چین در سال ۲۰۱۱ اغلام کرد که ۹۰ درصد از قطعات جی - ۱۱ بی بومی هستند و توسط چین ساخته شده اند ولی موتور آن همچنان روسی است. [ ۷] یک مدل دوسرنشین نیز برای جی - ۱۱ - بی ساخته شد[ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر دهه ۱۹۷۰ میلادی نیروی هوایی چین درخواست یک جنگنده قابل اطمینان را به صنایع هوایی چین ارائه کرد تا بوسیلهٔ آن بتواند ناوگان سال خوردهٔ میگ - ۱۹ خود را بازنشسته نماید. شرکت شنیانگ، طرح یک جنگنده سبک را پیشنهاد کرد که دارای یک موتور رولز - رویس اسپی بود. انتظارات از این محصول به گونه ای بود که هواپیمای جدید باید مانورپذیری بهتری نسبت به میگ - ۱۹ داشته باشد و نرخ اوج گیری آن نیز از میگ - ۲۱ بیشتر باشد. این پروژه به دلیل مشکلات در تأمین موتور هواپیما با شکست روبرو شد و پروژه لغو گردید. [ ۲]
طرح جی - ۱۱ برای اولین بار در سال ۱۹۹۶ طی قرارداد بزرگ تسلیحاتی بین چین و روسیه به ارزش ۲٫۷ میلیارد دلار به جریان افتاد و در این معامله، قرار شد کیت های سوخو - ۲۷ به چین منتقل شوند و چین ۲۰۰ فروند جنگنده سوخو - ۲۷ را در خاک خود تولید کند. کیت ها ساخت شرکت کمسومولسک روسیه بودند و بدنه و قطعات گوناگون در خاک چین تولید می شدند ولی این معامله شامل اویونیک و موتور و رادار نمی شد و این قطعات می بایست در روسیه ساخته شده و به چین منتقل می شدند و به این ترتیب خط تولید در سال ۱۹۹۷ در چین راه اندازی شد. [ ۳] دو فروند اول توسط چین مونتاژ شدند و به دلیل کیفیت پایین در مونتاژ، مهندسان روسی بر روی خط تولید نظارت کردند و قطعات این دو هواپیما باز شده و دوباره مونتاژ شدند. با نظارت مهندسان روسی پنج فروند تا سال ۲۰۰۰ میلادی و ۲۰ فروند دیگر تا پایان سال ۲۰۰۳ در چین تولید شدند. تا سال ۲۰۰۴ میلادی روسیه ۱۰۵ کیت به چین تحویل داد و درمجموع ۱۰۴ فروند جی - ۱۱ - اِی ساخته شد ولی ۹۵ فروند به نیروی هوایی چین تحویل داده شد. [ ۴] در سال ۲۰۰۲ میلادی چین تصمیم گرفت از رادار و قطعات ساخت خود در جنگنده ها استفاده کند و این اقدام برخلاف قوانین قرارداد بود. روسیه در سال ۲۰۰۴ میلادی از نیت چین آگاه شد و بدین ترتیب قرارداد چین و روسیه در سال ۲۰۰۴ توسط روسیه فسخ شد. [ ۴] [ ۵]
چین به منظور از بین بردن وابستگی به روسیه در ساخت جی - ۱۱، اقدام به بومی سازی این جنگنده نمود و سه پیش نمونه بومی را در سال ۲۰۰۶ شخصی سازی نمود و برای آزمایش به نیروی هوایی خود تحویل داد. [ ۶] چین در سال ۲۰۱۱ اغلام کرد که ۹۰ درصد از قطعات جی - ۱۱ بی بومی هستند و توسط چین ساخته شده اند ولی موتور آن همچنان روسی است. [ ۷] یک مدل دوسرنشین نیز برای جی - ۱۱ - بی ساخته شد[ ۸]
wiki: شنیانگ جی ۱۱