شنوسه

لغت نامه دهخدا

شنوسه. [ ش َ / ش ِ س َ / س ِ ] ( اِ ) شنوشه. سنوسه. اشنوسه. ( حاشیه برهان چ معین ). مؤلف غیاث اللغات از برهان بفتح شین نقل کرده است اما در برهان این واژه نیامده است و هم او بنقل از رشیدی و سروری عطسه معنی نموده است. رجوع به شنوشه شود.

فرهنگ معین

(ش س ) (اِ. ) اِشنوسه ، عطسه .

فرهنگ عمید

= اشنوشه

پیشنهاد کاربران

عطسه
مرا امروز توبه سود دارد چنان چون دردمندان را شنوسه ( رودکی )

بپرس