شنفتنی

لغت نامه دهخدا

شنفتنی. [ ش ِ ن ُ ت َ ] ( ص لیاقت ) آنچه سزاوارشنیدن است. آنچه توان او را شنید. که توانش شنید.

پیشنهاد کاربران

بپرس