شنغوب. [ ش ُ ] ( ع ص ) رسن و شاخ دراز و باریک. ( منتهی الارب ). دراز و باریک از رسن و شاخه ها. شنغاب. شنغب. ( از اقرب الموارد ). رجوع به شنغاب و شنغب شود. || ( اِ ) پشته دراز و باریک از زمین شور. ( منتهی الارب ). رگه دراز و باریک از زمین. ج ، شناغیب. ( از اقرب الموارد ).
