شنغب. [ ش ُ غ ُ ] ( ع ص ) رسن و شاخ دراز و باریک یا دراز از هر حیوان که باشد. ( منتهی الارب ). شنغاب. شنغوب. دراز از حیوان. ( از اقرب الموارد ).ج ، شناغب. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به شنغاب شود.
