( شنرة ) شنرة. [ ش َ / ش ِ رَ ] ( ع اِ ) رفتار و روش مرد صالح. ( از منتهی الارب ). در لسان العرب بکسر «ش » و در قاموس بفتح آن ضبط شده است. رفتار مرد صالح. یقال : فلان یمشی الشنرة؛ ای مشیةالرجل الصالح. ( از اقرب الموارد ).
