شندن

لغت نامه دهخدا

شندن. [ ش ِ ن ُ دَ ] ( مص ) بشندن. شنیدن. بشنیدن. مخفف شنودن :
گریزان به بالا چرا برشدی
چو آواز شیر ژیان بشندی.
فردوسی.
از آن پس همه رای با او زدی
سخن هرچه گفتی پدر بشندی.
فردوسی.
شکسته شدی لشکرش کآمدی
چو آواز این داستان بشندی.
فردوسی.

واژه نامه بختیاریکا

( شُندِن ) پرتاب کردن
( شُندِن ) زدن؛ فشاندن؛ حرکت کردن؛ جمباندن

پیشنهاد کاربران

بپرس