شنداباد

نکته ای که باید اضافه کنیم این است که نباید تلاش نماییم یک واژه را لزوما به تُرکی ، کُردی، لُری، فارسی. . . . . . . ریشه یابی و معنا شناسی کنیم بیشتر این بزرگواران سعی
کرده اتد واژهءشندآباد را در زبان تُرکی ریشه یابی کنند،
تعصب زبانی محقق را از مسیر منحرف می کند، بسیاری از محققین کُرد زبان، فارس زبان، لُر، اعراب، عبری، . . . نیز همین تعصب را دارند،
در هر صورت برای واژه شناسی به روستاها یا شهرهای که با همین نام و یا نزدیک بدین نام مورد نظر بوده باید را محقق در نظر بگیرید.
برای مثال: بسیاری از روستاها ، مانند قَراکند، آق بُلاغ؛ قره بلاغ، آقاجانبلاغی ، قره تپه. . . . در استان همدان ساکنانِ کُردنشین دارد اما نام روستا تُرکی است و برای زبانها و ساکنان مناطق دیگر نیز قس هذا . . .
اما:
درست است که : شیندوار:آوار ( avar:var ) : در دیوان لغات ترک علامه محمود کاشغری و لغتنامه اتیمولوژیک آرین ولغتنامه توروز "شین" در دو معنی تخت و سدیر آمده است. و لغتنامه آرین تخت : را اریکه زمین پهن ومسطح وآبادی و. . . معنی نموده است . وسدیر را همریشه با ساتیر ( satır ) ومعانی تالاب، نیزار، دره، خور، پرآب و. . . رابرای آن ذکر نموده است،
معنای فوق ربطی به معنی " شین "یا "شیند" ندارد یا آوردن معنی shunt انگلیسی = : انتقال، مقاومت موازی​، ترن را بخط دیگری انداختن، تغییر جهت دادن، از میان بردن، منحرف کردن، کنار گذاشتن ، نیز توجیه معنی شیند است.
قبل ازاظهار نظر باید عرض کنم که قدمت نامگذاری خیلی از شهرها و روستاها بسیار کهنتر از حد تصور ماست و بیشتر به آیین متیرایی ارتباط دارد، در ضمن بیشتر این نامها به آب یا چشمه و پیوند با متیرا بوده است، اگرچه نام برخی روستا ها در گویشهای مختلف تفاوت دارد اما درمعنایی برخی از این روستاها تفاوتِ چندانی نمی کند، که البته جنابتان به درستی بدان اشاره کرده اید اما آوا یا آوا؛ در زبانهای فارسی، لکی ، کُردی ، لُری. . . . . به گویشی از آب است و آوار نیز مخفف آبراه است
از همه اینها نتیجه می گیریم که واژهء ترکیبی شیندآوار
را می توان اینگونه نوشت: شین دا وار
( شین ؛سین؛ شن؛جَن؛جِن، جان، جین؛ژَن؛زَن ) همه این واژه ها لقبی برای الهه متیرا یا مهر است، چرا؟ چون متیرا الهه ء زن بوده واز بزرگترین خدایان باستان است
بسیاری از روستاها بنام جین آباد، سین آباد، شَن آباد. . .
در ایران داریم
اما معنی واژهء ( دا ) ؟ دا، یعنی بزرگ ، مهتر، که در
واژه های "دا دا " به معنی مادر یا مادر بزرگ است، یا در واژهء دایه، نیز به معنی مادر است،
شیندا= شین دا، یعنی الهه مادر ، مادر بزرگ و مهتر، که لقبی برای متیرا است
بنابراین " شیند"، مخفف شیندا است
اما واژهء آوار مخفف به ( آوه راه، یعنی آبراه ) و ( آور ) گویشی از آوَا است
شینداوار = یعنی الهه ای که راهِ یافتن آب را راهنمایی کرده است، یعنی بخشنده آب، راهنمایی کننده به آبراه
چون برای گذشتگان و اجداد همه ما کوچ نشین بودند و آب بسیار مهم بوده است و به احتمال زیاد مسیر آبراه ها و چشمه ها را نامگذاری می کردند.
البته این نظر حقیر بود و انتقادات بر مرقومات بنده پذیرفته است
با سپاس
رضاضحاکی راحت
مدرس و دبیر تاریخ
اسدآباد.
۱۴۰۰/۱/۸