شنخاب. [ ش ِ ] ( ع اِ ) بالای کوه.ج ، شناخیب. ( از اقرب الموارد ). سر کوه بلند. ( ناظم الاطباء ). || سر دوش. || مهره پشت. ( ناظم الاطباء ). ج ، شناخیب. رجوع به شنخوب شود.
