شنت

شنت (الکتریکی). در الکترونیک، شنت وسیله ای است که برای جریان الکتریکی مسیری با مقاومت کم ایجاد می کند تا به آن اجازه دهد جریان از نقطه دیگری در مدار عبور کند. [ ۱] سرچشمه اصطلاح در فعل «شنت» به معنای دورشدن یا دنبال کردن مسیری متفاوت است. در بیشتر جاها شنت را معادل موازی کردن هم می گیرند.
این شکل نشان می دهد که اصطلاح «مقاومت شنت» باید در متن چگونه، درک شود.
در این مثال مقاومت RL به عنوان «مقاومت شنت» ( به بار L ) قابل درک است، زیرا این مقاومت، مقداری از جریان بار L را عبور می دهد. RL به موازی با بار L وصل شده است.
با این حال، مقاومت های سری RM1 و RM2 مقاومت کم اهم اند ( مانند عکس ) به معنای، عبور مقداری از جریان ولت متر M1 و M2 هستند و به عنوان مقاومت شنت در برابر این ولت مترها عمل می کنند. RM1 و RM2 موازی با M1 و M2 به هم وصل شده اند. اگر بدون این ولت مترها دیده شود، این دو مقاومت در این مدار مقاومت های سری در نظر گرفته می شوند.
یک شنت آمپرسنج اجازه می دهد تا اندازه گیری مقادیر جریان خیلی بزرگ به طور مستقیم توسط یک آمپرسنج اندازه گیری شود. در این مورد، شنت جداگانه، یک مقاومت بسیار کم اما مقاومتی دقیق شناخته شده، موازی با ولت متر قرار می گیرد، به طوری که تقریباً تمام جریانی که باید اندازه گیری شود از طریق شنت جریان می یابد ( مقاومت داخلی ولت متر، بخش کمی جریان از آن می گذرد که ناچیز است ) . این مقاومت به گونه ای انتخاب می شود که افت ولتاژ حاصل قابل اندازه گیری باشد اما به اندازه کافی کم است که مدار را مختل نکند. ولتاژ موجود در دوسر شنت متناسب با جریان جاری در آن است و بنابراین ولتاژ اندازه گیری شده رامی توان مقیاس بندی کرد تا مستقیماً مقدار جریان را نشان دهد. [ ۲] [ ۳]