از شکل پیشین خود در پارسی نو �شنبذ، شنبد� ( šamba� )
از پارسی میانه مانوی واپسین �شَمبَد� "šmbd/šambad"
از پارسی میانه مانوی اغازین �شَمبَت� "šmbṯ /šambat"
( همگونه پارتی مانوی �شَمبَت� "šmbt /šambat" )
... [مشاهده متن کامل]
سرانجام از عبری שַׁבָּת �شَبَت� "Shab�t"
خودش گمان میرورد از اکدی �شَپَتّوم� "šapattum",
“the middle day of the month، روز میانه ماه” ) باشد.
در عنوان اول این صفحه "فارسی به عربی" نوشت:سبة! کاملاً اشتباه هست مانند خیلی تایپ وکپی - پیست ودیتابیز مشترک بین سایت ها . . . .
سَبت: کاملاًر عربی هست واز هیچ زبان وام نگرفت.
وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذینَ اعْتَدَوْا مِنْکُمْ فِی السَّبْتِ فَقُلْنا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خاسِئینَ65
... [مشاهده متن کامل]
از فعل "سَبَتَ": خوابیدن برای استراحت یا ماندن در جائئ یا . . . Puase
با "شنبه فارسی" هیچ ارتباطی ندارد
شنبه= شَب نو هست"
روز با غروب خورشید شروع میشه وشب اول روز حساب میشه - روز با طلوع خورشید حساب نمیشه در روزهای کهن.
به
N
سَرَآب
سیرنگ
سی
سی آه
. . .
عبارات مختصر زبان پارثی وفارسی نو رجوع کنید.
در ایران باستان کیوان شید
سبت
باز می گویم واژه شنبه کاملا پارسی است هیچ به ربطی واژه عبری شَـپَت ندارد چون در پارسی میانه 𐫢𐫖𐫁𐫅 ( /شمبد/ ) واژه یعنی شنبه هزار در صد درصد از واژگان اصل پارسی است.
آقا خانم ع بدون حرف زدن والله خود ش حرفی است همین بدون تحقیق که یک واژه صد درصد پارسی بر سوم گویم هیچ ربطی به واژه شَـپَت نداره
... [مشاهده متن کامل]
منابع
فرهنگ لغت معین
فرهنگ بزرگ سخن
واژه شنبه کاملا پارسی است و هیچ ربطی واژه عبری شَـپَت ندارد چون در پارسی میانه 𐫢𐫖𐫁𐫅 ( /شمبد/ ) آیت واژه یعنی شنبه هزار در صد درصد از واژگان اصل پارسی است.
شبت و سبت با شنبه چه پیوندی دارد؟ هیچ ، این واژه هند و اروپایی و ایرانی است ؛ در اصل این واژه شنبد است .
ریشه واژه شنبه یا
ریشه شناسی شنبه
از دیسه پارسی نو آغازین شنبذ ( šamba� ) از دیسه واپسین ( مانوی ) پارسی میانه 𐫢𐫖𐫁𐫅 ( /šambad/ ) از دیسه آغازین ( مانوی ) پارسی میانه 𐫢𐫖𐫁𐫎 ( /šambat/, “شبات، شنبه” ) . بسنجید با پهلوانیگ 𐫢𐫖𐫁𐫤 ( šmbt /šambat/, “شبات، شنبه” ) از آرامی שַׁבָּת ( shab�t, “شبات” ) از اکدی 𒊭𒉺𒌅 ( šapattu, “روز میانی ماه” ) .
... [مشاهده متن کامل]
منبع. https://fa. m. wiktionary. org/wiki/شنبه
Sabbat با تلفظ سبّات به زبان عبری آخرین روز هفته یعنی شنبه می باشد. بر اساس مستندات تورا ( تَورا ) خداوند متعال یعنی یاهوَه یا یَهوَه جهان را ظرف شش روز آفریده و در روز هفتم به استراحت پرداخته است و قوم یهود به پیروی از کلام موسا ( موسی ) یا یَهوَه آن روز را آخر هفته و روز تعطیل و دست کشیدن از کار تعیین کرده اند. مسیحیان امروز دو روز را برای آخر هفته و تعطیلی تعیین کرده اند، البته روز شنبه کلیه مغازه ها باز هستند و کارکنان مغازه ها و شرکت های تولیدی و خدماتی که در آن روز کار کنند، برای آنروز از پنجاه درصد حقوق اضافی بر خوردار خواهند گردید و کار کردن در روز شنبه اجباری نیست بلکه کاملا اختیاری . دین اسلام روز جمعه را به عنوان روز آخر هفته و تعطیل اعلام کرده است. پیشوایان دینی قوم یهود در اعصار دور دست روی تعطیل بودن شنبه و دست کشیدن از کار در طول آنروز بسیار حساس بوده اند، حتا از ایسا مسیح ایراد گرفته اند که چرا در روز شنبه چشم نابینای فلان آدم کور را بینا نموده و اورا شفا بخشیده است . این احتمال هست که در آینده های دور دست در جوامع پیشرفته غربی از لحاظ علم و صنعت در طول هفته سه روز آخر تعطیل اعلام شود؛ جمعه بخاطر مسلمانان و شنبه به خاطر یهودیان و یکشنبه به خاطر مسیحیان. خوشا به حالشان.
... [مشاهده متن کامل]
واژه عربی ال سبّت چیزی دیگری نیست غیر از سبّات عبری. بهر حال چرا یک هفته دارای هفت روز می باشد و قابل تکرار ؟ آیا به علت فازی های ماه می باشد؟ هلال ماه در غرب ؛ نیم ماه در مسیر افزایشی و قابل مشاهده در سمت چپ مشاهده گر زمینی ؛ ماه بدر یا چهارده در مقابل رو و پشت به خورشید غروب کرده در غرب ؛ نیم ماه در سیر کاهشی و قابل مشاهده در سمت راست مشاهده گر روی زمین و هلال ماه در شرق بهنگام صبح و دو روز قبل از روئیت مجدد آن در غرب. هر کدام از این فاز ها هفت روز و روی هم ۲۸ روز طول می کشند، پس دو روز دیگر ماه چه می شود. پاسخ : دو روز و دو شب قبل از روئیت هلال ماه در غرب، ماه کامل بصورت تاریک و غیر قابل روئیت با چشم بدون تلسکوپ روی آسمان در طول روز در حرکت و به فاز تاریک معروف است.
کلمه شنبه مشابه آن در زبان های هندواروپایی وجود دارد، بنابراین عبری نیست. شنبه که واژه قدیمی آن شنبذ یا شنبد بوده است. مشابه کلمه شنبه در زبان پارسی به فراوانی وجود دارد مانند گنبذ یا گنبد ، سپهبذ یا سپهبد همچنین خود کلمه شنبه بر وزن کلمات پهلوی مانند پنبه می باشد.
تو سالنامه ( تقویم ) ایران باستان روز های هفته که به نام روز های میترایی شناخته هستند.
این گونه بود:
شنبه:کیوان شید
یکشنبه:مهر شید
دوشنبه:مه شید
سه شنبه:بهرام شید
چهارشنبه:تیر شید
پنج شنبه:هرمز شید
جمعه:آدینه یا ناهید شید
شنبه به پارسی پهلوی میشه shunbat
عبری نیست. . . . آلمانی samtag لاتین satrunus فریشن sneon . Sun خورشید eve حو ا . . . هندی shanivara
هلندی zaterdag . . . پس هندو اروپایی هست . . درضمن جمعه هم از // جم // اوستایی به معنی جمع بستن گرفته شده. .
شنبه : روز مقدس یهودیان و روز تعطیل و استراحت آنهاست. چون نام روزهای هفته فارسی را یهودیان ایجاد کرده اند نام روز مقدسشان را در شش روز هفته تکرار کرده اند
ریشه ی واژه #شنبه در فارسی ✅
ریشه شنبه از واژه شَـپَت در عبری است که به نوع دیگری السَبت در عربی و به صورت شاپات وارد ارمنی شده است.
یهودیان روز اول هفته را استراحت می کنند و این از آنان وارد فارسی شده است.
... [مشاهده متن کامل]
یک شنبه دو شنبه و به همین ترتیب تا پنج شنبه اشاره گر به روز های بعد شنبه است مثلا یک شنبه یک روز بعد از شنبه یا دو شنبه دو روز بعد از شنبه و به این ترتیب ادامه دارد تا پنج شنبه. ♦️
جمعه هم عربیست.
هفته : آتنا - atna
شنبه : یئل گونو - yel g�n�
یک شنبه : سود گونو - s�d g�n�
دو شنبه : دوز گونو - duz g�n�
سه شنبه : تورپاق گونو - torpaq g�n� آرا گونو - ara g�n�
چهار شنبه : اود گونو - od g�n�
پنج شنبه : سو گونو - su g�n�
جمعه : آینی گون - aynı g�n
به عبری شنبه می شود :יום שבת ( yom shabat )
به عربی می شود :یوم السبت ( yawm alsabt )
روزه ای هفته
شنبه باید کوتاه شده کلمه پشنگانه به معنی پنج انگشت باشد یا یک دست باز و اولین انگشت اگر جمع شود می گویند یک شنگ جمع شد و یک شنگ همان یکشنبه است و همینطور به ترتیب تا انگشت پنجم که پنجشنبه میشود و وقتی
... [مشاهده متن کامل] که همه انگشتها جمع و بسته شود دست تبدیل به مشت میشود و به دست بسته و مشت شده که پنج انگشت آن جمع شده اند جمعه به معنی جمع شده می گویند
شنبه در گویش مردم خسروشاه آذربایجان، " ایشَنبَه"
شن به فتحه به چم درزبان پارسی روشنی هست
وچون شنبه نام روز هست شن رابه به چسبانده اند شده شنبه یعنی روشنی بهتر یاروشنی بیشتر
بهترین معنی که می شود روی ان گذاشت همین است .
شاید شش روز را ایرانیان که می گفتند هر روز بهتر از دی روز این نام انتخاب شده است . روز های هفته روز حرکت وروز بهتر شدن بوده به جز ادینه.
... [مشاهده متن کامل]
ادینه روز استراحت پاکیزگی بوده وروز درجا زدن وایستادن وخستگی دراوردن و ادی نه
مسیحیان ارمنستان نیز این روز را شابات می نامند
برابر پارسی = کیوان روز
این روز به سیاره کیوان ( زحل ) ( Saturn ) پیوند داده شده و در انگلیسی هم نامگذاری آن بر پایه این گوی آسمانی است ( Saturday ) .
ایرانیان در گذشته کیوان شید را برای نامیدن اولین روز هفته به کار میبردند ولی اکنون شنبه ( شن=کیوان با=شید - نور ) نام روز اول هفته است که همتای کیوان شید است زیرا در زبان سنسکریت شن शनि Saturn=zani به مانای کیوان و واژه با ) مانند بامداد ( به مانای شید - نور است.
... [مشاهده متن کامل]
سیاره کیوان هفت هلکه ( حلقه ) به دور خود دارد و نماد نوشدن است ازینرو از دید گذشتگان بهترین گزینه برای نامگذاری روزهای هفته بوده است.
دانستنی است که واژه شمبه در زبان ایرانی و سنسکریت همانا شیارهای میزان بندی شده خاک و یا شخم دوم خاک است.
شنبه= شن به
شن=شان=دانا
به=خوب
شنبه=دانای خوب
شنبه اسم روز اول هفته است
و در زمان های گذشته مانند زمان پهلوی و قاجار این نام را بر روی مردان می گذاشتند
این اسم در تمام کشورهای خاورمیانه که از
ایران جدا شدند رواج دارد
شنبه اسم افغانی است که مشخصا یکی از روز های هفته مس باشد در ایران زیاد رواج ندارد
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ٢٧)
