شنبث

لغت نامه دهخدا

شنبث. [ شَم ْ ب َ ] ( ع اِ ) شیر بیشه. ( منتهی الارب ). أسد. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

شنبث. [ شُم ْ ب َ ] ( ع ص ) درشت از هر چیزی. ( منتهی الارب ). ناهموار و درشت و صلب. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس