( شناقة ) شناقة. [ ش ِ ق َ ] ( ع اِ ) آویختن گاه. ( یادداشت مؤلف ) : فلما وصل به [ بابن الزبیر رشید ] الی الشناقة... جلد. ( معجم الادباء چ مارگلیوث ج 2 ص 420 ).
