شناعیف. [ ش َ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ شِنْعاف ، به معنی سر کوه یا کوه بلند و مرد درازبالا و عاجز. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). و رجوع به شِنْعاف شود.
