شناط. [ ش ِ ] ( ع ص ) زن نیکو گوشت و تن و نیکورنگ. ج ، شِناطات ، شَنائط. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). شناط. [ ش ِ ] ( اِخ ) نام محلی کنار راه قزوین و زنجان ، میان شریف آباد و خرم دره ، در 221400گزی تهران. ( یادداشت مؤلف ).
