شناسایی طعمه ( به انگلیسی: Prey detection ) ، فرآیندی است که در آن شکارگران می توانند طعمه خود را از طریق سیگنال های حسی شناسایی و مکان یابی کنند. این مقاله به شکار در معنای وسیع آن می پردازد، یعنی جایی که یک جاندار زنده، جاندار دیگری را می خورد.
روشهای مختلفی برای تشخیص طعمه استفاده می شود. سیستم های حسی مورد استفاده شامل دستگاه بینایی، دستگاه بویایی، دستگاه شنوایی و دستگاه حسی - پیکری ( مانند لمس ) می باشد. برخی از شکارچیان ممکن است از تمام این حواس برای شناسایی طعمه خود استفاده کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است عمدتاً یا کاملاً به یک مورد وابسته باشند. روش های تشخیص را می توان به تشخیص مستقیم خود جاندار طعمه و سرنخ های غیرمستقیم مانند بوی ادرار آن تقسیم کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفروشهای مختلفی برای تشخیص طعمه استفاده می شود. سیستم های حسی مورد استفاده شامل دستگاه بینایی، دستگاه بویایی، دستگاه شنوایی و دستگاه حسی - پیکری ( مانند لمس ) می باشد. برخی از شکارچیان ممکن است از تمام این حواس برای شناسایی طعمه خود استفاده کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است عمدتاً یا کاملاً به یک مورد وابسته باشند. روش های تشخیص را می توان به تشخیص مستقیم خود جاندار طعمه و سرنخ های غیرمستقیم مانند بوی ادرار آن تقسیم کرد.
wiki: شناسایی طعمه