شناحیه

لغت نامه دهخدا

( شناحیة ) شناحیة. [ ش َ ی َ ] ( ع ص ) دراز تن دار از مردم و شتر. ( منتهی الارب ). فقط به ماده شتر دراز تن دار و شادمان اطلاق شود: بکرة شناحیة. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || دختر دراز و شادمان و سمین و فربه. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس