شمیهنی

لغت نامه دهخدا

شمیهنی. [ ش َ هََ ] ( اِخ ) محمدبن عبداﷲبن قهزاد شمیهنی. امام متقن راویان است و از نصربن شمیل و جز وی روایت کرد و مسلم بن حجاج در کتاب صحیح خود از او روایت دارد. مرگ وی به سال 262 هَ. ق. اتفاق افتاده است. ( از لباب الانساب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس