شمیم علی اصغر

[ویکی نور] «مرحوم علی اصغر شمیم»، در سال 1283ش، در شهر همدان تولد یافت.
پدرش، میرزا داوود شمیم، از منشیان و معلمان همدان به شمار می رفت. شمیم، تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در مدرسه نصرت همدان به پایان برد. وی برای ادامه تحصیل به تهران مسافرت کرد و در دانشسرای عالی که در آن وقت، ریاست آن را دکتر عیسی خان صدیق بر عهده داشت و استادانی همچون مرحوم عباس اقبال، مرحوم بدیع الزمان فروزانفر، مرحوم احمد بهمنیار و مرحوم سید کاظم عصار و دکتر رضازاده شفق و دکتر حسابی به تدریس در آن اشتغال داشتند، به تحصیل پرداخت. وی در سال 1310ش، به دریافت درجه لیسانس نائل شد و پس از فراغ از تحصیل، به شغل دبیری در دبیرستان های تبریز پرداخت و در سال 1315، بار دیگر به تهران آمد و به تدریس تاریخ در دبیرستان های تهران مشغول شد. در سال 1325، سرپرستی اداره فرهنگ اصفهان و در حدود سال های 1331 و 1332ش، سرپرستی اداره فرهنگ استان خوزستان را بر عهده گرفت.
وی در برپایی کلاس های شبانه و پی ریزی تعلیمات اکابر، نقش عمده ای را ایفا کرد. چندی نیز در کتابخانه ملی، به کار پرداخت و ریاست آن را بر عهده داشت. سرانجام، در مهرماه 1335، به دانشگاه تهران، دانشکده ادبیات انتقال یافت. و در آبان ماه 1337، بازنشسته شد. وی در دوران بازنشستگی نیز همچنان به تدریس در دانشکده ادبیات و دانشکده پلیس ادامه داد.
از مرحوم شمیم دو پسر به نام های احمد (دکتر جراح) و ایرج (مهندس کشاورزی) و یک دختر به نام ایران دخت، باقی مانده است که ثمره ازدواج وی با بانو آسیه متینی می باشد.
مرحوم شمیم، بیش از نیمی از عمر 62 ساله خود را در خدمت آموزش و تعلیم و تحقیق و تألیف گذراند و در این دوره طولانی خدمات فرهنگی، تألیفات و آثاری را از خود به یادگار نهاد که برخی از آنها عبارتند از:
وی در سال 1345، روز جمعه، 12 خردادماه، بر اثر یک بیماری طولانی به رحمت ایزدی پیوست.