شمیدیزگی
لغت نامه دهخدا
شمیدیزگی. [ ش َ زَ ]( اِخ ) ابونصر محمدبن احمدبن حسن شمیدیزگی ازدی. از حسن بن علی خلال و محمدبن ابی عمر عدنی و جز آن دو روایت دارد و عبدالرحمن بن ابوالفتح سراج و جز وی از او روایت کرده اند. او حسن الحدیث است. ( از لباب الانساب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید