شمولا

لغت نامه دهخدا

( شمولاً ) شمولاً. [ ش ُ لَن ْ ] ( ع ق ) به تبع و به پیروی دیگران.
- شمولاً و استقلالاً ؛ استقلالاً کنایه از کردن کاری به ذات خود بی اتباع و رفاقت دیگران و شمولاً، یعنی بالتبع و به پیروی دیگری بکاری درآمدن چنانچه پادشاهی تابع پادشاهی شود جمیع امراء همراهش نیز مطیع آن پادشاه غالب شوند و نصب لفظ شمول و استقلال به جهت آن است که به محل خود درترکیب حال واقع شده. ( غیاث ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس