شموص
لغت نامه دهخدا
شموص. [ ش َ ] ( ع ص ) سریع. شتاب. ( ناظم الاطباء ). سریع. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). || شادمان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || زن بازی کن و خندان. ( مهذب الاسماء ). || از حیث لفظ و معنی مانند شموس است ( ستور سرکش و بدرام ). ( از اقرب الموارد ). چموش. رجوع به شموس شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید