شمنی

لغت نامه دهخدا

شمنی. [ ش َ م َ ] ( حامص ) بت پرستی. || ( ص نسبی ) منسوب به شمن. || پیرو شمن : و بیشتر از ایشان [ از مردم چین ] دین مانی دارند، ملک ایشان شمنی است. ( حدود العالم ).

شمنی. [ ش َ م َ ] ( اِخ ) ابوالعباس تقی الدین احمدبن محمدبن حسن... شمنی حنفی. در اسکندریه بدنیا آمد و به سال 872 هَ. ق. در قاهره درگذشت. او راست : شرح الفیه موسوم به منهج المسالک ( یا اوفق المسالک الی الفیة ابن مالک ). ( از معجم المطبوعات مصر و یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

ابوالعباس تقی الدین احمد بن محمد بن حسن شمنی حنفی در اسکندریه بدنیا آمد .

فرهنگستان زبان و ادب

{shamanistic} [باستان شناسی، جامعه شناسی] مربوط به شمن و شمن گرایی

پیشنهاد کاربران

بپرس