شمع اجین

شمع آجین. شمع آجین، نوعی روش شکنجه و اعدام، در زمان های گذشته بوده است. در این شکنجه، روی بدن ( بیشتر سینه ) افراد سوراخ های فراوان ایجاد کرده، و در محل این سوراخ ها شمع قرار داده، و روشن می کردند. [ ۱] گفته می شود که عین القضات همدانی، عارف بزرگ ایرانی، به این شیوه به قتل رسید. [ ۲]

شمع آجین. (آجین، از مصدرِ آجیدن به معنی فروبردن آلاتی چون تیغ و سیخ و سوزن و نشتر در چیزی) نوعی شکنجۀ مرگبار، مرسوم در نظام قضاییِ گذشتۀ ایران و برخی کشورهای دیگر. طریقۀ شمع آجین کردن محکوم چنین بوده است که پس از ایجاد شکاف یا حفره ای در بدن، شماری شمع در پوست و گوشتِ او فرو می کردند و سپس می افروختند تا مومِ آب شده بر بدن او بغلتد. محکوم را در همین حال به محلِ اعدام می بردند و به دار می آویختند یا گردن می زدند.