شمشادقد. [ ش َ/ ش ِ ق َ ] ( ص مرکب ) راست قد و بالا. ( ناظم الاطباء ). آنکه چون شمشاد قامتی راست و بلند دارد : روزها رفت که دست من مسکین نگرفت زلف شمشادقدی سایه سیم اندامی.حافظ.شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان.حافظ.رجوع به شمشادبالا شود.