شمشادقد

لغت نامه دهخدا

شمشادقد. [ ش َ/ ش ِ ق َ ] ( ص مرکب ) راست قد و بالا. ( ناظم الاطباء ). آنکه چون شمشاد قامتی راست و بلند دارد :
روزها رفت که دست من مسکین نگرفت
زلف شمشادقدی سایه سیم اندامی.
حافظ.
شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان
که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان.
حافظ.
رجوع به شمشادبالا شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آن که دارای قدی مانند شمشاد راست است راست قد بلند بالا .

فرهنگ عمید

شمشادبالا، راست قد، بلندبالا، آن که قامتی مانند شمشاد راست و بلند دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس