شمس مغربی تبریزی، محمّد (تبریز ۷۴۹ـ ۸۱۰/۸۰۹ق)
(معروف به: شیرین مغربی و محمد شیرین) عارف ایرانی. مغرب در لقب او اشارتی است به «مغرب» عالم جسمانیت که مشرق عالم روحانیت است. مدتی به سیاحت آفاق پرداخت و خرقه از دست اسماعیل سیستی گرفت که خود در شمار مریدان علاءالدوله سمنانی بود. ابن عربی و نیز شیخ عبدالمؤمن سراوی را هم در شمار مشایخ او آورده اند. با شیخ کمال الدین خُجندی نیز مصاحبت داشت. از این رو، او را در شمار مشایخ سلسلۀ سهروردیه دانسته اند. به گیلان و هند و پاره ای از دیگر مناطق سفر کرد. احمد بن موسی دشتی، کمال الدین میرشکی، شیخ عبدالله شطاری، که قطب فرقۀ شطاریان هند است، درشمار شاگردان برجستۀ اویند. از آثارش: رسالۀ جام جهان نما؛ دُرَر الفرید؛ نزهة الساسانیة؛ دیوان اشعاری با مفاهیم کاملاً وحدت وجودی. این دیوان بارها چاپ شده است.
(معروف به: شیرین مغربی و محمد شیرین) عارف ایرانی. مغرب در لقب او اشارتی است به «مغرب» عالم جسمانیت که مشرق عالم روحانیت است. مدتی به سیاحت آفاق پرداخت و خرقه از دست اسماعیل سیستی گرفت که خود در شمار مریدان علاءالدوله سمنانی بود. ابن عربی و نیز شیخ عبدالمؤمن سراوی را هم در شمار مشایخ او آورده اند. با شیخ کمال الدین خُجندی نیز مصاحبت داشت. از این رو، او را در شمار مشایخ سلسلۀ سهروردیه دانسته اند. به گیلان و هند و پاره ای از دیگر مناطق سفر کرد. احمد بن موسی دشتی، کمال الدین میرشکی، شیخ عبدالله شطاری، که قطب فرقۀ شطاریان هند است، درشمار شاگردان برجستۀ اویند. از آثارش: رسالۀ جام جهان نما؛ دُرَر الفرید؛ نزهة الساسانیة؛ دیوان اشعاری با مفاهیم کاملاً وحدت وجودی. این دیوان بارها چاپ شده است.