شمس الدین نواجی ( ۱۳۸۶ - ۱۴۵۵ ) ( نسب کامل:شمس الدین محمد بن حسن بن عثمان نواجی ) ادیب و شاعر مصری بود. [ ۱] [ ۲] در قاهره زاده شد و در ادبیات و شعر سرآمد بود؛ او دوست ابن حجه حموی بود. [ ۳]
نواجی زادهٔ ۱۳۸۶/ ۷۸۸ق در قاهره بود و اصالتاً از روستا نَواج ( استان غربیه، مصر ) بوده است. فقه را نزد کمال الدین محمد بن موسی دمیری خواند که دمیری خود مدرس الازهر بود، سپس در مدرسه حسینیه و جمالیه، تا اینکه درگذشت. نواجی دو بار به حج رفت، سال های ۱۴۱۷/ ۷۸۸ق و ۱۴۲۹/ ۸۳۳ق. به نشست های صوفیانه رفت وآمد داشت ( ذِکر ) و دوست ابن حجة حموی بود. نواجی در ۲۵ جمادی الاول ۸۵۹/۲۲ مه ۱۴۵۵ احتمالاً در قاهره درگذشت. آثار بسیاری از او به جا مانده است. [ ۴] [ ۵] [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنواجی زادهٔ ۱۳۸۶/ ۷۸۸ق در قاهره بود و اصالتاً از روستا نَواج ( استان غربیه، مصر ) بوده است. فقه را نزد کمال الدین محمد بن موسی دمیری خواند که دمیری خود مدرس الازهر بود، سپس در مدرسه حسینیه و جمالیه، تا اینکه درگذشت. نواجی دو بار به حج رفت، سال های ۱۴۱۷/ ۷۸۸ق و ۱۴۲۹/ ۸۳۳ق. به نشست های صوفیانه رفت وآمد داشت ( ذِکر ) و دوست ابن حجة حموی بود. نواجی در ۲۵ جمادی الاول ۸۵۹/۲۲ مه ۱۴۵۵ احتمالاً در قاهره درگذشت. آثار بسیاری از او به جا مانده است. [ ۴] [ ۵] [ ۶]
wiki: شمس الدین نواجی