شمس الدین قائد سیوندی

شمس الدین قائدسیوندی یا قائد شمس الدین مَدباقری سیوندی فرمانده دلیر و شجاع لشکر صفویان و همچنین نادر شاه افشار بود که در اواخر حکومت صفوی در خروج افغانها از ایران و به قدرت رسیدن نادر شاه افشار رشادت ها و دلاوری های بسیاری از خویش نشان دادند. . وی که زاده سیوند بود در اواخر عمر با ایل و تبارش در دوره نادرشاه افشار از سیوند فارس به منطقه فال و اسیر تبعید می شود ، یکی از راهکارهایی که پادشاهان در طول تاریخ برای کم کردن قدرت یک قوم استفاده می کردند پراکنده کردن و کوچک کردن قوم بوسیله تبعید به نقاطی دیگر بوده است این شیوه بیشتر از زمان نادرشاه مرسوم گردید و در زمان قاجار و پهلوی نیز استمرار داشت در این میان سیوندیان به عنوان قومی توانمند و قدرتمند همواره مورد تجزیه پادشاهان قرار گرفته اند و به اجبار چندین طایفه از سیوند جدا و به دیگر نقاط تبعید گردیده اند یکی از این تبعید ها و کوچ های اجباری تبعید قائد شمس الدین مدباقری سیوندی و خانواده اش بوده که به منطقه خشک و گرم جنوب فارس تبعید می شود ایشان مدتی به صورت کوچ نشینی زندگی می کنند تا اینکه یک جانشین می شوند و از یک جانشینی قبیله شمس الدین قائد سیوندی و همراهانش روستای وراوی به وجود می آید وی سپس در جنوب فارس شهر وراوی را بنا نهاد. وراوی یک نام مؤنث سیوندی است به معنای کنار بید.
... [مشاهده متن کامل]