شمس الدین جزری

[ویکی فقه] جَزَری ، شمس الدین ، از مورخان نامدار شام در سده هفتم و هشتم است.
شمس الدین ابوعبداللّه محمدبن ابراهیم بن ابی بکربن نفیس الدین ابراهیم قرشی جَزَری دمشقی رَسْعَینی در ۱۰ ربیع الاول ۶۵۸ در دمشق به دنیا آمد و چون نیاکانش از جزیره ابن عمر بودند، به ابن جزری و جزری مشهور شد.
نسب
نیای پدرش ، نفیس الدین ابراهیم بن عبدالعزیز (متوفی ۵۹۸)، پس از آنکه پیشنهاد شاه بن اتابک ، فرمانروای جزیره ابن عمر، را مبنی بر تصدی شغل نظارت بر دیوان ، رد کرد، از جزیره ابن عمر به صَعید مصر رفت و در آن جا اقامت گزید. ابوبکر، پسر نفیس الدین ابراهیم ، در مصر به دنیا آمد. وی در جوانی به مسگری پرداخت و فرزندانش بعدها تاجر و ثروتمند شدند. ابراهیم بن ابی بکر (متوفی ۶۹۳)، پدر شمس الدین ، از مصر به موصل و سپس به دمشق رفت و در آن جا اقامت گزید و از اعیان و مشاهیر متمولان این شهر گردید.
تحصیل
شمس الدین محمد جزری ، که مورد توجه خاص پدرش بود، در کودکی در مکتبخانه نزد شیخ رکن الدین الیاس بن ابی الدُر اِربِلی ، قرآن فرا گرفت و بعدها نزد استادان و مشایخ برجسته دمشق و قاهره و اسکندریه تلمذ کرد.
اساتید
...