شمس الدین جزایری ( ۱۲۹۲–۱۳۶۹ ) وزیر فرهنگ، نماینده دوره هجدهم مجلس شورای ملی، حقوقدان، وکیل و استاد دانشگاه تهران بود.
شمس الدین جزایری طبق شناسنامه اش در سال ۱۲۸۳ به دنیا آمده، اما خودش می گوید سال تولد واقعی او ۱۲۸۵ شمسی است. خانواده پدری او در تهران به سادات شوشتری مشهور بوده و اغلب در کسوت روحانیت بودند. پدر او، سید حسن شوشتری، نیز روحانی بود. خانواده مادر او از خانواده شیخ الاسلامی قزوین بود. وی در دبستان حسینیۀ تهران تحصیل کرد و دبیرستان در را دبیرستان های تدین و دارالفنون گذراند.
... [مشاهده متن کامل]
جزایری در جوانی در کسوت روحانیت بود. هنگام سفر به اروپا تغییر لباس داد. وی تحصیلات اولیه را در دبیرستان دارالفنون گذراند. در ۱۳۱۲ از طرف دولت برای ادامهٔ تحصیل عازم اروپا شد و در رشتهٔ علم اقتصاد و حقوق بین الملل فارغ التحصیل شد. رسالهٔ وی در مقطع دکترا بحران اقتصادی و تأثیرات آن بر ایران نام داشت که در پاریس در سال ۱۹۳۸ به چاپ رسید. جزایری پس از اخذ مدرک دکتری در ۱۳۱۷ به به ایران برگشته و در دانشکدهٔ حقوق دانشیار شد. همزمان با تدریس در دانشگاه، ریاست دبیرستان شرف را نیز عهده دار گردید.
شمس الدین جزایری از بنیانگذاران حزب ایران است. در پی ائتلاف این حزب با حزب توده و پس از ان شکست این ائتلاف، در سال ۱۳۲۵ به همراه حسین مکی و چند نفر دیگر از اعضای حزب ایران از حزب جدا شده و به تشکیل حزب وحدت ایران اقدام کرد که چندان مدتی این فعالیت دوام نیاورد.
وی مدتی در وزارت دارائی صاحب مقاماتی؛ از جمله ریاست کارخانجات مؤسسهٔ دخانیات و اداره کل باربری شد و پس از تأسیس سازمان برنامه، به عضویت شورای عالی آن برگزیده شد. تا آنکه در پنجم تیر ۱۳۲۹ به عنوان وزیر فرهنگ دولت رزم آرا معرفی شد.
دوران وزارت جزایری با نهضت ملی شدن نفت و تظاهرات و اعتصاب های دانش آموزان و دانشجویان همزمان بود. در پنجم دی ۱۳۲۹ غلامحسین فروهر وزیر دارایی کابینه رزم آرا سخنان شدیداللحنی علیه ملی شدن نفت در مجلس شورای ملی کرد که به جنجال و اعتراض و برکناری اش انجامید. جزایری پس از چند روز به مجلس رفت و ضمن ابراز همدلی با هواداران ملی شدن نفت، سوگند خورد که رزم آرا و دیگری اعضای دولت از اینکه فروهر می خواسته چنین سخنانی در مجلس بگوید خبر نداشته و از اعلام بیزاری خودش و دیگر اعضای دولت نسبت به سخنان فروهر خبر داد. اما فروهر نامه ای در روزنامه کیهان انتشار داد و اظهارات جزایری را تکذیب کرد. و در پی آن، جزایری برکنار شد.
شمس الدین جزایری طبق شناسنامه اش در سال ۱۲۸۳ به دنیا آمده، اما خودش می گوید سال تولد واقعی او ۱۲۸۵ شمسی است. خانواده پدری او در تهران به سادات شوشتری مشهور بوده و اغلب در کسوت روحانیت بودند. پدر او، سید حسن شوشتری، نیز روحانی بود. خانواده مادر او از خانواده شیخ الاسلامی قزوین بود. وی در دبستان حسینیۀ تهران تحصیل کرد و دبیرستان در را دبیرستان های تدین و دارالفنون گذراند.
... [مشاهده متن کامل]
جزایری در جوانی در کسوت روحانیت بود. هنگام سفر به اروپا تغییر لباس داد. وی تحصیلات اولیه را در دبیرستان دارالفنون گذراند. در ۱۳۱۲ از طرف دولت برای ادامهٔ تحصیل عازم اروپا شد و در رشتهٔ علم اقتصاد و حقوق بین الملل فارغ التحصیل شد. رسالهٔ وی در مقطع دکترا بحران اقتصادی و تأثیرات آن بر ایران نام داشت که در پاریس در سال ۱۹۳۸ به چاپ رسید. جزایری پس از اخذ مدرک دکتری در ۱۳۱۷ به به ایران برگشته و در دانشکدهٔ حقوق دانشیار شد. همزمان با تدریس در دانشگاه، ریاست دبیرستان شرف را نیز عهده دار گردید.
شمس الدین جزایری از بنیانگذاران حزب ایران است. در پی ائتلاف این حزب با حزب توده و پس از ان شکست این ائتلاف، در سال ۱۳۲۵ به همراه حسین مکی و چند نفر دیگر از اعضای حزب ایران از حزب جدا شده و به تشکیل حزب وحدت ایران اقدام کرد که چندان مدتی این فعالیت دوام نیاورد.
وی مدتی در وزارت دارائی صاحب مقاماتی؛ از جمله ریاست کارخانجات مؤسسهٔ دخانیات و اداره کل باربری شد و پس از تأسیس سازمان برنامه، به عضویت شورای عالی آن برگزیده شد. تا آنکه در پنجم تیر ۱۳۲۹ به عنوان وزیر فرهنگ دولت رزم آرا معرفی شد.
دوران وزارت جزایری با نهضت ملی شدن نفت و تظاهرات و اعتصاب های دانش آموزان و دانشجویان همزمان بود. در پنجم دی ۱۳۲۹ غلامحسین فروهر وزیر دارایی کابینه رزم آرا سخنان شدیداللحنی علیه ملی شدن نفت در مجلس شورای ملی کرد که به جنجال و اعتراض و برکناری اش انجامید. جزایری پس از چند روز به مجلس رفت و ضمن ابراز همدلی با هواداران ملی شدن نفت، سوگند خورد که رزم آرا و دیگری اعضای دولت از اینکه فروهر می خواسته چنین سخنانی در مجلس بگوید خبر نداشته و از اعلام بیزاری خودش و دیگر اعضای دولت نسبت به سخنان فروهر خبر داد. اما فروهر نامه ای در روزنامه کیهان انتشار داد و اظهارات جزایری را تکذیب کرد. و در پی آن، جزایری برکنار شد.