شماطیط

لغت نامه دهخدا

شماطیط. [ش َ ] ( ع ص ، اِ ) متفرقه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). جمعی است بی مفرد. ( یادداشت مؤلف ). || گروه متفرق. || جامه شکافته و کفته. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). || سواران متفرق و پریشان. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || ج ِ شمطاط. || ج ِ شمطوط. ( ناظم الاطباء ). || ج ِ شمطیط. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به شمطاط، شمطوط و شمطیط شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس