شماطه دار

لغت نامه دهخدا

شماطه دار. [ ش َم ْ ما طَ / طِ ] ( نف مرکب ) ( از: شماطه از کلمه روسی شومت بمعنی صدا کردن ، صدا دادن + دار، مخفف دارنده ، علامت صفت فاعلی ) و منظور ساعتی است زنگدار که در مواقع معین که خواهند زنگ آن بصدا درآید و اعلام وقت کند یا موجب بیدار شدن خفته شود. شماطه در عربی بدین معنی مستعمل نیست. ( از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شماطه شود.

فرهنگ معین

(شَ مّ طَ یا طِ ) [ معر. ] (اِفا. ) صدادار.

فرهنگ عمید

ویژگی ساعتی که با تنظیم در یک زمان خاص زنگ می زند.

پیشنهاد کاربران

بپرس