شماره دو (فیلم). شماره دو ( به فرانسوی: Numéro deux ) فیلمی تجربی است ساختهٔ ژان - لوک گدار، کارگردان فرانسوی، محصول سال ۱۹۷۵. گدار در این فیلم رابطه میان عشق، کار، رابطه جنسی، جنسیت و فرزاندن را در یک خانواده جوان فرانسوی بررسی می کند[ ۱] و به موضوع زندگی خانوادگی در فرانسه معاصر و قدرت ایدئولوژی و رسانه می پردازد. شماره دو در گیشه ناموفق بود. [ ۲]
• ساندرا باتیستلا. . . زن
• ژان - لوک گدار. . . خودش
• پیر اودره. . . شوهر
• الکساندر رگینیو. . . پدربزرگ
• راشل استفانوپولی. . . مادربزرگ
• گدار پس از پایان دوره همکاری اش با گروه ژیگا ورتوف، مدتی از هیاهوی پاریس دور شد و بیشتر اوقاتش را در استودیویش در گرونوبل به سر برد. او در این مدت با همکاری آن - ماری میویل روش های استفاده از ویدئو و فیلم را آزمایش می کرد. این فیلم مشهورترین نتیجه این آزمایش هاست. [ ۳]
• فیلم شماره دو ابتدا با دوربین ویدئو ساخته شد و بعد از روی مانیتور با دوربین ۳۵ میلی متری فیلم برداری شد. در بسیاری جاها، همزمان دو تصویر متفاوت روی دو مانیتور نمایش داده می شود. به این ترتیب، گدار شکل جدیدی از تدوین را در این فیلم می آزماید: تصاویر به جای این که از پی هم بیایند، همزمان نمایش داده می شوند. [ ۴]
• نام فیلم ( شماره دو ) تفاسیر فراوانی را به دنبال داشته است. برخی آن را ارجاعی به جمله ای که در زمان تولید فیلم گفته شده بود، دانسته اند: این فیلم از نفس افتاده دوم است. برخی دیگر آن را اشاره ای به نقش زن در رابطه با شوهر، فرزندان و جامعه پیرامونش دانسته اند. برخی گفته اند شماره دو عبارتی است که بچه ها به دفع مدفوع می گویند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• ساندرا باتیستلا. . . زن
• ژان - لوک گدار. . . خودش
• پیر اودره. . . شوهر
• الکساندر رگینیو. . . پدربزرگ
• راشل استفانوپولی. . . مادربزرگ
• گدار پس از پایان دوره همکاری اش با گروه ژیگا ورتوف، مدتی از هیاهوی پاریس دور شد و بیشتر اوقاتش را در استودیویش در گرونوبل به سر برد. او در این مدت با همکاری آن - ماری میویل روش های استفاده از ویدئو و فیلم را آزمایش می کرد. این فیلم مشهورترین نتیجه این آزمایش هاست. [ ۳]
• فیلم شماره دو ابتدا با دوربین ویدئو ساخته شد و بعد از روی مانیتور با دوربین ۳۵ میلی متری فیلم برداری شد. در بسیاری جاها، همزمان دو تصویر متفاوت روی دو مانیتور نمایش داده می شود. به این ترتیب، گدار شکل جدیدی از تدوین را در این فیلم می آزماید: تصاویر به جای این که از پی هم بیایند، همزمان نمایش داده می شوند. [ ۴]
• نام فیلم ( شماره دو ) تفاسیر فراوانی را به دنبال داشته است. برخی آن را ارجاعی به جمله ای که در زمان تولید فیلم گفته شده بود، دانسته اند: این فیلم از نفس افتاده دوم است. برخی دیگر آن را اشاره ای به نقش زن در رابطه با شوهر، فرزندان و جامعه پیرامونش دانسته اند. برخی گفته اند شماره دو عبارتی است که بچه ها به دفع مدفوع می گویند. [ ۳]
wiki: شماره دو (فیلم)