شماره ای ام او

دانشنامه عمومی

شماره آی ام او. شماره آی ام او ( به انگلیسی: IMO number ) یک مرجع منحصربه فرد از طرف سازمان بین المللی دریانوردی برای کشتی، صاحبان کشتی ثبت شده و شرکت های مدیریت است. شماره های آی ام او برای بهبود ایمنی و امنیت دریایی و کاهش تقلب های دریایی تعریف شده است. این شمارهٔ هفت رقمی منحصربه فرد به موجب کنوانسیون بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا به هر کشتی ای اختصاص داده شده است. [ ۱]
در سال ۱۹۸۷ سازمان بین المللی دریانوردی قطعنامه ای را با هدف "افزایش ایمنی دریایی و پیشگیری از آلودگی و جلوگیری از تقلب دریایی" با تعیین شماره شناسایی پایدار برای هر کشتی به تصویب رساند. شماره آی ام او با صرف نظر از تغییرات نام ها، پرچم ها یا صاحبان آن به مدت طول عمر آن با بدنه مرتبط است. [ ۲]
مقررات کنوانسیون که در سال ۱۹۹۴ تصویب شد و در ۱ ژانویه ۱۹۹۶ به اجرا در آمد، شماره آی ام او را برای کشتی های که حداقل ۳۰۰ واحد ظرفیت ناخالص و کشتی های مسافری با حداقل ۱۰۰ واحد ظرفیت ناخالص اجباری نمود. در کنوانسیون سولاس "کشتی های باری" به معنای "کشتی هایی هستند که کشتی مسافربری نیستند". [ ۳]
در دسامبر ۲۰۰۲ کنفرانس دیپلماتیک امنیت دریایی اقدامات متعددی را جهت افزایش امنیت کشتی ها و امکانات بندری انجام داد که شامل اصلاحیه مقررات کنوانسیون سولاس برای نیاز به شناسایی شماره کشتی ها به طور دائمی در یک محل قابل مشاهده یا در قسمت کشتی یا قسمت بالای ساختمان و همچنین در داخل و بر روی گواهی کشتی بود. در کشتی های مسافربری نیز باید بر روی یک سطح افقی قابل مشاهده از هوا قرار گیرد. [ ۴]
در ماه مه ۲۰۰۵ سازمان بین المللی دریانوردی یک مقررات جدید در مورد مالک ثبت شده و شرکت های کشتیرانی در ۱ ژانویه ۲۰۰۹ تصویب کرد. به موجب این مقررات هر صاحب کشتی و شرکت کشتیرانی باید شماره شناسایی منحصر به فرد داشته باشد. [ ۵]
عکس شماره آی ام او
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس