شم النسیم یکی از عیدها در کشور مصر است که در روز دوشنبه عید پاک ( روز بعد از عید پاک ) تقویم مسیحیت شرقی جشن گرفته می شود.
شم النسیم از یکی از جشن های قبطی قدیم مصر به مناسبت اعتدال بهاری ریشه گرفته است. عید شم النسیم را می توان با روز سیزده بدر در ایران مقایسه کرد، خود واژه شم النَسیم به معنای «لذت بردن از نسیم» است.
در این روز بیشتر مردم از خانه ها بیرون می روند و رو به سوی باغ ها و کشتزارها و جاهای سرسبز می گذارند و از صبح تا غروب در بیرون از شهر می مانند. در این روز مردم انواع خوراکی ها را باخودشان برمی دارند ولی چیزی که در این روز مهم و قابل توجه است یک نوع ماهی است به نام «فَسیخ» که لازم است همراه تمام مردم باشد. فسیخ نوعی ماهی کوچک است که در نمک گذاشته شده است و بوی زننده ای دارد، این ماهی را از یک سال قبل برای این روز تهیه می کنند.
سلیمان توفیق شاعر و روزنامه نگار مصری دربارهٔ این مراسم می گوید: "در این روز، از زن و مرد، خرد و کلان برای خود نوشیدنی و غذا برمی دارند و تمام روز را در ساحل رود نیل سپری می کنند. در آن جا، همه با هم آواز می خوانند و شادی می کنند.
به گفتهٔ توفیق، شم النسیم همیشه در اواخر ماه مارس یعنی هفتهٔ نخست فروردین برگزار می شود، زمانی که سواحل نیل سرسبز و پرشکوفه است". [ ضد و نقیض]
طبق سالنامه های نوشته شده توسط پلوتارک در قرن اول میلادی، مصریان باستان در جشنوارهٔ بهار معروف به شمو ماهی نمک سود، کاهو و پیاز را به خدایان خود پیشکش می کردند. [ ۱]
پس از مسیحی شدن مصر، این جشنواره با دیگر جشنوارهٔ بهار مسیحیان، عید پاک مرتبط شد. با گذشت زمان، شمو به شکل و تاریخ فعلی خود درآمد. تاریخ عید پاک و بنابراین دوشنبه عید پاک با توجه به روش محاسبهٔ مسیحیان شرقی توسط کلیسای ارتدوکس قبطی، بزرگترین فرقهٔ مسیحیان در مصر تعیین می شود و پس از تسخیر اسلامی مصر، این جشن همچنان در روز دوشنبه عید پاک قرار دارد. تقویم اسلامی قمری است و نسبت به سال شمسی ثابت نیست، بنابراین تاریخ شم النسیم در تاریخ مرتبط با مسیحیان باقی مانده است. با عربی شدن مصر، اصطلاح شمو در شم النسیم یک تطابق آوایی - معنایی شدید پیدا کرد، و معنی «بوئیدن نسیم» به خود گرفت که به طور دقیق حال و هوای این جشنوارهٔ بهاری را نشان می دهد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشم النسیم از یکی از جشن های قبطی قدیم مصر به مناسبت اعتدال بهاری ریشه گرفته است. عید شم النسیم را می توان با روز سیزده بدر در ایران مقایسه کرد، خود واژه شم النَسیم به معنای «لذت بردن از نسیم» است.
در این روز بیشتر مردم از خانه ها بیرون می روند و رو به سوی باغ ها و کشتزارها و جاهای سرسبز می گذارند و از صبح تا غروب در بیرون از شهر می مانند. در این روز مردم انواع خوراکی ها را باخودشان برمی دارند ولی چیزی که در این روز مهم و قابل توجه است یک نوع ماهی است به نام «فَسیخ» که لازم است همراه تمام مردم باشد. فسیخ نوعی ماهی کوچک است که در نمک گذاشته شده است و بوی زننده ای دارد، این ماهی را از یک سال قبل برای این روز تهیه می کنند.
سلیمان توفیق شاعر و روزنامه نگار مصری دربارهٔ این مراسم می گوید: "در این روز، از زن و مرد، خرد و کلان برای خود نوشیدنی و غذا برمی دارند و تمام روز را در ساحل رود نیل سپری می کنند. در آن جا، همه با هم آواز می خوانند و شادی می کنند.
به گفتهٔ توفیق، شم النسیم همیشه در اواخر ماه مارس یعنی هفتهٔ نخست فروردین برگزار می شود، زمانی که سواحل نیل سرسبز و پرشکوفه است". [ ضد و نقیض]
طبق سالنامه های نوشته شده توسط پلوتارک در قرن اول میلادی، مصریان باستان در جشنوارهٔ بهار معروف به شمو ماهی نمک سود، کاهو و پیاز را به خدایان خود پیشکش می کردند. [ ۱]
پس از مسیحی شدن مصر، این جشنواره با دیگر جشنوارهٔ بهار مسیحیان، عید پاک مرتبط شد. با گذشت زمان، شمو به شکل و تاریخ فعلی خود درآمد. تاریخ عید پاک و بنابراین دوشنبه عید پاک با توجه به روش محاسبهٔ مسیحیان شرقی توسط کلیسای ارتدوکس قبطی، بزرگترین فرقهٔ مسیحیان در مصر تعیین می شود و پس از تسخیر اسلامی مصر، این جشن همچنان در روز دوشنبه عید پاک قرار دارد. تقویم اسلامی قمری است و نسبت به سال شمسی ثابت نیست، بنابراین تاریخ شم النسیم در تاریخ مرتبط با مسیحیان باقی مانده است. با عربی شدن مصر، اصطلاح شمو در شم النسیم یک تطابق آوایی - معنایی شدید پیدا کرد، و معنی «بوئیدن نسیم» به خود گرفت که به طور دقیق حال و هوای این جشنوارهٔ بهاری را نشان می دهد.
wiki: شم النسیم